Thursday, February 19, 2009

නුඔ

සිනාවක් නොහැදිනු
නෙතට
සිනා කැන්දුවේ නුඹයි

කදුලු සයුරින්
එතෙර වන්නට
මග කියාදුන්නෙත් නුඹයි

පැතුමි මල්
මගේ දැතට
තිළිණ කරෙත් නුඹයි

හදවතේ
නිතර ගැයෙනා
සොදුරු ගීයද නුඹයි
Posted by at

2 comments:

NUWAN said...

බ්ලොග් එක හොදයි .දිගටම ලියන්න.මේ කවියෙ කියන කෙනා කව්ද/

February 21, 2009 at 7:35 AM
Keerthi said...
This comment has been removed by the author.
February 23, 2009 at 6:51 PM

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)